Koń bardzo szlachetny i elegancki, o lekkich budowie ciała, często wysokim osadzeniu ogona. Jego sylwetkę można wpisać w kwadrat. Mała, sucha głowa często o profilu szczupaczym. Jest to z pewnością najstarsza rasa na świecie. Według legendy wywodzi się do pięciu klaczy Mahometa, które usłuchały jego wezwania, gdy odwołał je od wodopoju. Prorok wzywał swoich wyznawców do starannej hodowli koni i dobrego traktowania zwierząt. Wysokość:ok.150cm

Koń gorącokrwisty średniej miary o różnorodnym umieszczeniu. Znakowany charakterystycznym piętnem. Bawarska hodowla koni należy do najstarszych w Niemczech. Przede wszystkim Bawaria słynęła z koni Rottaler, ciężkich koni gorącokrwistych stosowanych zarówno do jazdy wierzchem, jak i do zaprzęgu. Były one szczególnie cenione w czasach wypraw krzyżowych. W końcu XVIII w. wzrosło zapotrzebowanie na konie lżejsze typu, do celów wojennych. Wysokość:od 165cm.

Koń gorącokrwisty średniej wielkości, o mocnej budowie ciała: często kasztanowaty z dużymi odmianami, ale spotyka się też inne maci. Znakowany piętnem rasowym. Wysokość: ok. 165cm Hodowlę koni gorącokrwistych w Wirtembergii prowadzono od dawna w stadninie Marbach nad Lauterą. Początkowo hodowano konie raczej masywne, gospodarskie, ale później sprowadzono tam koni anglo-normandzkie, a przede wszystkim trakeńskie, aby uszlachetnić pogłowie.

Elegancki, szlachetny, lekki średnio masywny koń wierzchowy z suchą, szlachetną głową araba. Zwykle jest bardziej kalibrowy niż rasy wyjściowe; spotyka się wszystkie maści podstawowe. Konie angloarabskie powstały ze skrzyżowania koni czystej krwi arabskiej i pełnej krwi angielskiej. Celem hodowli, prowadzonej od roku 1835 głównie we Francji, było otrzymanie dzielnego konia do sportu jeździeckiego i wyścigowy, obdarzonego zaletami obu ras wyjściowych. Wysokość 155-162cm.

Koń średniej wielkości o wysokim osadzeniu szyi. Imponujący wygląd i postawa, prosty profil głowy, często pofalowana grzywa. Często siwe, ale także gniade, izabelowate i kare. Oficjalna nazwa koni andaluzyjskich brzmi: Pura Raza Espanola, czyli ,,czysta rasa hiszpańska''. W XVI -XVIII wieku konie tej rasy nazwano dzianetami. Rozpowszechniły się w całej Europie. Obecnie hoduje się je przede wszystkim w regionie Jerez de la Frontera. Wysokość: 155-160cm.

Bardzo szlachetny koń o typie pudowy przypominającym charta, szczupłej budowie ciała, smukłej głowie, jedwabistej, skąpej grzywie i włosach ogona. Wszystkie maści podstawowe z wyjątkiem srokatej, sierść o złotawym połysku. Często występuje tendencja do jeleniej szyi.Nazwa tej rasy pochodzi od określenia używanego przez turkmeńskich nomadów -Tekke. Te konie są nadzwyczaj szybkie i wytrzymałe. Mają energiczne, lekkie chody. Cenione i hodowane są po za ojczyzną Wysokość:152-164cm.

Elegancki koń gorącokrwisty o harmonijnej budowie ciała. Występują wszystkie rodzaje maści. Znakowane piętnem.W roku 1714 Hanower stał się częścią Imperium Brytyjskiego w skutek ślubu księcia regenta z królową angielską. Dzięki temu w hanowerskiej hodowli koni wcześniej przystąpiono do krzyżowania z końmi pełnej krwi angielskiej. Gdy inne hodowle rozpoczynały dopiero krzyżowanie uszlachetniające pełną krwią, pogłowie koni hanowerskich było już w okresie konsolidacji. Wysokość: 162-175cm.

Efektowny, dość masywny koń o wysoko osadzonej, umięśnionej, grubej szyi. Maść zawsze kara. Profil głowy prosty, czasami lekko garbonosy. Obfite szczotki pęcinowe. U ogierów włosy grzywy i ogona zwykle pofalowane.Jest to bardzo stara rasa. Już w czasach baroku podziwiano ujeżdżanie tych koni wedle klasycznej szkoły. Rejon hodowlany rasy to wybrzeże Morza Północnego - Fryzja. Fryzowie najchętniej prezentowali swoje ,,czarne perły''. Wysokość:ok.160 cm.

Koń wysoko-nożny o szlachetnej, suchej konstytucji i takiejż głowie. Lekka budowa ciała, sierść o delikatnym, krótkim włosie. Wszystkie konie tej rasy, selekcjonowane w kierunku dzielności wyścigowej tj. maksymalnej szybkości w galopie, wywodzą się od trzech ogierów orientalnych, które przybyły do Anglii w pierwszej połowie XVIII w. Były to: Godolphin Bard, Darley Arabian i Byerley Turk. Wraz z 500 klaczami stworzyły trzon rasy. Za rejestrowano je w pierwszej księdze. Wysokość: 160-170cm.

Koń wysoko-nożny o szlachetnej, suchej konstytucji i takiejż głowie. Lekka budowa ciała, sierść o delikatnym, krótkim włosie.Wszystkie konie tej rasy, selekcjonowanej, tj. maksymalnej szybkości w galopie, wywodzą się od trzech ogierów orientalnych, które przybyły do Anglii w pierwszej połowie XVIII w. Było to: Godolphin Bard, Dorley Arabian Byerley Turk. Wraz z 500 klaczami stworzyły trzon rasy. Zarejestrowano je w pierwszej księdze stadnej ,,General Stud Book''. Wysokość: 160-170cm.

Koń gorącokrwisty lekkiego typu o długiej, wąskiej garbonosej głowie, czasem jeleniej szyi. Niewielkie szczotki pęcinowe. Umaszczenie często złotawo-kasztanowate.Dońce, małe zwinne konie stepowe o szczególnej żywotności, Były wierzchowcami sławnych jeźdźców-Kozaków. Z początkiem XIX w. zaczęto je uszlachetniać i powiększać. Do tego celu używano kłusaków orłowskich, a później także koni pełnej krwi angielskiej. Od początku XX w.prowadzi się hodowle w czystości rasy. Wysokość: 155-160cm.

Lekki koń w typie sportowym, z suchą głową o prostym profilu. Przeważa umaszczenie kasztanowate i jasnogniade. Sierść o złotawym połysku. Rasa ta zawdzięcza istnienie marszałkowi Siemionowi Budionnemu. Z jego inicjatywy po rewolucji, około roku 1920, rozpoczęto hodowlę szlachetnych koni gorącokrwistych, łącząc konie dońskie i pełnej krwi angielskiej. Chodziło o powiązanie silnej konstytucji i zdrowia koni dońskich z doskonałym aparatem ruchu i dzielności koni. Wysokość: ok.160cm.